രാത്രിയില് ആരുമറിയാതെ കടന്നുവന്ന മെത്രാന്...
- Featured, LATEST NEWS, കാലികം
- December 6, 2024
ഫാ. ജെന്സണ് ലാസലെറ്റ് ആന്ധ്രക്കാരി കന്യാസ്ത്രീ പങ്കുവച്ച അനുഭവം. അവര് എംഎസ്ഡബ്ലിയു പഠനത്തിനുശേഷം ബംഗളൂരുവിലെ ഒരു കോളജില് പഠിപ്പിക്കുന്ന കാലം. ഒരു ദിവസം കോളജില്നിന്ന് മടങ്ങിവരുമ്പോള് മുന്നിലതാ ഒരു ഭിന്നലിംഗക്കാരി (transgender). പൊതുവെ അങ്ങനെയുള്ളവരെ ഭയത്തോടെയായിരുന്നു വീക്ഷിച്ചിരുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മുമ്പില് വന്ന് നില്ക്കുന്ന വ്യക്തിയെ കണ്ടപ്പോള് കണ്ണില് ഇരുട്ട് കൂടുകെട്ടി. പേടിമൂലം ശരീരമാകെ വിറയ്ക്കാന് തുടങ്ങി. ഉള്ളില് നിന്നും കിട്ടിയ ദൈവിക പ്രചോദനമനുസരിച്ച് ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചു: ”താങ്കള്ക്ക് സുഖമാണോ?” ആ ചോദ്യം കേട്ടതേ അവര് കരയാന് തുടങ്ങി.
സിസ്റ്റര് മേരി റോസിലി എല്എസ്ഡിപി (എല്എസ്ഡിപി സഭയുടെ സുപ്പീരിയര് ജനറല്) 40 വര്ഷങ്ങള്ക്കുമുമ്പാണ് കുന്നന്താനം ദൈവപരിപാലന ഭവനത്തില് നിത്യാരാധന ആരംഭിച്ചത്. ദൈവപരിപാലന ഭവനത്തിന്റെ അത്ഭുതമെന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാവുന്ന ഈ ചാപ്പലില് കയറി ഏത് അസാധ്യകാര്യം ചോദിച്ചാലും ദൈവം സാധിച്ചുകൊടുക്കുന്നതായും ഈ ഭവനത്തിലേക്ക് കടന്നുവരുമ്പോള്ത്തന്നെ ദിവ്യകാരുണ്യശക്തി അനുഭവവേദ്യമാകുന്നതായും അനേകര് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ഇക്കഴിഞ്ഞ 40 വര്ഷക്കാലം ഇവിടെ ആറ് എണ്ണ വിളക്കുകള് രാത്രിയും പകലും ഇടമുറിയാതെ ഈശോയുടെ മുമ്പില് കത്തുന്നു. ഈ ഭവനത്തിന്റെ പ്രവേശനകവാടത്തില്ത്തന്നെയാണ് ചാപ്പല്. ദൈവപരിപാലനയില്മാത്രം ആശ്രയം കണ്ടെത്തി സിസ്റ്റര്
ഫാ. ഡോ. ഡേവ് അഗസ്റ്റിന് അക്കര കപ്പൂച്ചിന് (ലേഖകന് തൃശൂര് ജൂബിലി മിഷന് മെഡിക്കല് കോളജിലെ സൈക്യാട്രി അസിസ്റ്റന്റ് പ്രഫസറാണ്) നല്ലൊരു ഭര്ത്താവായിരുന്നു തോമസ്. സഹോദരങ്ങളുടെ എല്ലാം പ്രിയപ്പെട്ടവന്. മക്കളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇത്ര നല്ലൊരു അപ്പനെ കിട്ടാനില്ല. അത്യാവശ്യ സന്ദര്ഭങ്ങളില് വീട്ടിലെ പാചകം മുതല് എല്ലാ പണിയും ചെയ്യും. ഭാര്യക്ക് പരാതി പറയാന് മേഖലകള് ഒന്നും തന്നെയില്ല. ജോലിചെയ്യുന്ന ബാങ്കില് ആകട്ടെ അനേകം ആദരവുകള് ലഭിച്ച വ്യക്തിയാണ്. ഈയിടെയായിട്ട് അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് എല്ലാവര്ക്കും ഒരു സങ്കടമുണ്ട്-തോമസിന്റെ കുടി അല്പം
ഫാ. പീറ്റര് കൊച്ചാലുങ്കല് സിഎംഐ കല്ല് ഒരു സംസ്കാരമാണ്. ചരിത്രത്തില് ഒരു ശിലായുഗം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതാണു മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനാകാന് ഏറ്റവും കൂടുതല് സഹായിച്ച സംസ്്കാരമെന്നു ചരിത്രപണ്ഡിതര്ക്ക് അറിയാം. 4000 ബി.സി വരെ ഈ ശിലായുഗം നിലനിന്നിരുന്നു എന്നു ചരിത്രകാരന്മാര് അവകാശപ്പെടുന്നു. പാലിയോലിത്തിക് (Paleolithic), മെസോലിത്തിക് (Mesolithic), നിയോലിത്തിക് (Neolithic) എന്നിവയടങ്ങുന്ന ശിലായുഗത്തില്നിന്നാണ് മനുഷ്യന് പുരോഗമിച്ചത്. സാരമായ നാശം വരുത്താത്ത ഒരൊറ്റ യുഗമേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ, അതു ശിലായുഗമായിരുന്നു. ശിലയുടെ ആയുസ് ശില ഒന്നിനെയും നശിപ്പിച്ചിട്ടില്ല, സംരക്ഷിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ. എന്നാല് പിന്നീടു
കത്തോലിക്കാ കുടുംബത്തില് വളര്ന്ന ഒരു യുവാവ് വിദ്യാഭ്യാസ യോഗ്യതകള് പലതും കൈവരിച്ച ശേഷം വീട് വിട്ടിറങ്ങിപ്പോയി. ഏതാനും അക്രമികളോടൊപ്പം ചേര്ന്ന് പല കൊലപാതകങ്ങളിലും പങ്കാളിയായി. ഈ യുവാവിന്റെ വീടിന്റെ സമീപത്തുള്ള ഒരു കുടുംബത്തില് കവര്ച്ച നടത്തുവാന് അക്രമിസംഘം ഒരിക്കല് തീരുമാനിച്ചു. കവര്ച്ചയുടെ തലേദിവസം കവര്ച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്ന കുടുംബത്തെക്കുറിച്ചുള്ള എല്ലാ വിവരങ്ങളും ശേഖരിക്കുവാന് മേല്പ്പറഞ്ഞ യുവാവ് നിയുക്തനായി. അതനുസരിച്ച് അവന് സ്വന്തം വീട്ടിലെത്തി. തന്റെ വീട്ടില് അന്ന് വിശുദ്ധ യൗസേപ്പ് പിതാവിന്റെ ഭക്തി ആചരിക്കുകയും വിശുദ്ധന്റെ സ്തുതിക്കായി പാവപ്പെട്ട
സ്വന്തം ലേഖകന് 2005 ഒക്ടോബര് 15ന് ആ വര്ഷം ആദ്യകുര്ബാന സ്വീകരിച്ച കുട്ടികളുമായി ബനഡിക്ട് 16-ാമന് മാര്പാപ്പ നടത്തിയ കൂടിക്കാഴ്ച ഏറെ ഹൃദയസ്പര്ശിയായിരുന്നു. കുട്ടികളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് മറുപടിയായി അവരുടെ തന്നെ ഭാഷയില് ദിവ്യാകാരുണ്യത്തെക്കുറിച്ചും കുമ്പസാരത്തെക്കുറിച്ചും പാപ്പ നല്കിയ ലളിതമായ വിശദീകരണങ്ങള് ആ കുഞ്ഞുങ്ങള്ക്ക് മാത്രമല്ല ലോകത്തിന് മുഴുവന് അനുഗ്രഹമായി മാറി. ഓരോ കുമ്പസാരത്തിനുശേഷവും അതേ പാപങ്ങള് വീണ്ടും ചെയ്യുന്ന സാഹര്യത്തില് വീണ്ടുംവീണ്ടും കുമ്പസാരത്തിനായി അണയേണ്ടതുണ്ടോ എന്നതായിരുന്നു ലിവിയയുടെ ചോദ്യം. അതിന് പാപ്പയുടെ മറുപടി ഇപ്രകാരമായിരുന്നു -”നാം
ജോസ് പി. മാത്യു പാലാ എപ്പാര്ക്കി അംഗവും സെന്റ് തോമസ് കോളജിന്റെ മുന് പ്രിന്സിപ്പലുമായ റവ. ഡോ.കുര്യന് മറ്റം യുവഹൃദയങ്ങളെ കീഴടക്കിയ ഒരു വൈദികനാണ്. ജീസസ് യൂത്ത് ആത്മീയമുന്നേറ്റത്തെ നെഞ്ചിലേറ്റിയ അച്ചന്റെ സാന്നിധ്യവും ഉപദേശങ്ങളും യുവാക്കള്ക്ക് ഇന്നും ആവേശമാണ്. 2001-ല് സെന്റ് തോമസ് കോളജിന്റെ പടിയിറങ്ങിയ കുര്യനച്ചന് കൂടുതല് തിരക്കുകളിലേക്കും ആവേശകരമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങളിലേക്കുമാണ് കാലെടുത്തുവച്ചത്. ജലന്തര് ട്രിനിറ്റി കോളജിന്റെ ആദ്യപ്രിന്സിപ്പല്, പാലാ രൂപതാ ഇവാഞ്ചലൈസേഷന് ശുശ്രൂഷകളുടെ ഡയറക്ടര്, ജീസസ് യൂത്തിന്റെ പാലാ രൂപതാ ഡയറക്ടര്, ധ്യാനഗുരു, ഇടവകവികാരി
ഫാ. മാത്യു ആശാരിപറമ്പില് കഴിഞ്ഞ നോമ്പുകാലത്ത് ധ്യാനം നടത്താനായി അമേരിക്കയിലേക്ക് പോകാന് ഞാന് ബംഗളൂരു എയര്പോര്ട്ടില് നില്ക്കുകയായിരുന്നു. ബംഗളൂരുവില്നിന്ന് ജര്മനിയിലെ ഫ്രാങ്ക്ഫുര്ട്ട്, അവിടെനിന്ന് തലസ്ഥാനമായ വാഷിംഗ്ടണ് വരെ നീളുന്ന ഏകദേശം 22 മണിക്കൂര് യാത്ര. ഉള്ളിലേക്ക് കയറാന് ക്യൂ നില്ക്കുമ്പോഴാണ് പുറകില് കുറച്ചുപേര്കൂടി ഏകദേശം എഴുപതു വയസിന് മുകളില് പ്രായമുള്ള ഒരു അമ്മച്ചിയെ യാത്രയാക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. മകനും മകന്റെ ഭാര്യയും മക്കളുംകൂടിയാണ് യാത്രയാക്കുന്നത്. വളരെ ദീര്ഘമായ യാത്ര ചെയ്യേണ്ടതിന്റെ, അതും തനിച്ച്, ആകുലതയും അസ്വസ്ഥതകളും അമ്മച്ചിയിലും ഒറ്റയ്ക്കുവിടുന്നതിന്റെ
Don’t want to skip an update or a post?